-
1 κονίω
κονίω, κονίσω, aor. ἐκόνῑσα (die Schreibart κονίσσω u. ἐκόνισσα ist jetzt im Hom. getilgt), κεκόνῑμαι, in späterer Prosa κονίζω, att. fut. κονιῶ, perf. pass. κεκόνισμαι, κεκόνιστο, Ep. symm. her. 20 (IX, 128); – mit Staub erfüllen, staubig machen, εὐρὺ κονίσουσιν πεδίον, sie werden die Ebene mit Staub erfüllen, d. i. fliehen, ll. 14, 144; ἐκόνισε δὲ χαίτας 21, 407; κεκόνιτο κάρη ἅπαν 22, 405; μὴ μέγας πλοῦτος κονίσας οὖδας ἀντρέψῃ ποδὶ ὄλβον Aesch. Pers. 159; φεῦγον κεκονιμένοι, sie flohen vom Staub umwirbelt, Il. 21, 541; – dah. κεκονιμένος geradezu = eilig, eilend, ἥκῃ κεκονιμένος Ar. Eccl. 291, πανταχόϑεν συνϑέουσι κεκονιμένοι καὶ πνευστιῶντες Luc. Tim. 45, u. A. – Dah. auch intr., durch Laufen Staub erregen, laufen, eilen, κονίοντες πεδίοιο, hinstäubend durch das Gefilde. von Pferden, Il. 23, 372. 449; von wettrennenden Menschen, Od. 8, 122; Ἀργείων στρατὸς χωρεῖ, κονίει Aesch. Spt. 60; u. im med., κόνισαι λαβών, nimm schnell, Ar. Eccl. 1176. – Uebh. = bedecken mit Etwas, κισσὸς ἑλιχρύσῳ κεκονιμένος Theocr. 1, 29, Schol. erkl. κεχρισμένος, v. l. κεκονισμένος, bes. = mit Kalk überstreichen, mit Pech überziehen. Hesych. (vgl. aber κονιάω). – Med. κονίζομαι, sich im Staube, Sande wälzen, wie die Pferde u. Vögel, Sp. – Bes. aber von den Ringern, die sich, nachdem sie sich mit Oel gesalbt hatten, den ganzen Leib mit seinem Sande bestreuten, um fester anfassen zu können, u. im Sande kämpften; dah. = γυμνάζεσϑαι, Ath. IX, 388 c u. Sp.
-
2 κονιω
(ῑ) и κονίζω (fut. κονίσω с ῑ - эп. κονίσσω, aor. ἐκόνῑσα - эп. ἐκόνισσα; pass.: pf. κεκόνῑ(σ)μαι, эп. 3 л. sing. ppf. κεκόνιτο)1) покрывать песком или пылью(χαίτας Hom.; ταῦροι ἐν μάχῃ κονιόμενοι Plut.)
τὰ κεκονιμένα τῶν βάθρων Diod. — покрытые пылью ступени;2) пересыпать словно пескомκισσὸς ἑλιχρύσῳ κεκονιμένος Theocr. — плющ, перевитый иммортелями
3) досл. поднимать на бегу пыль, перен. стремительно бежать, убегатьφεῦγον κεκονιμένοι Hom. — (троянцы) бежали, поднимая пыль;
πέτοντο κον οντες πεδίοιο Hom. — (кони) летели, вздымая пыль по полю4) спешить, торопитьсяκόνισαι λαβών Arph. — скорее бери
5) med. кататься в песке -
3 κονίω
κονίω, mit Staub erfüllen, staubig machen, εὐρὺ κονίσουσιν πεδίον, sie werden die Ebene mit Staub erfüllen, d. i. fliehen; φεῦγον κεκονιμένοι, sie flohen vom Staub umwirbelt; dah. κεκονιμένος geradezu = eilig, eilend. Dah. auch intr., durch Laufen Staub erregen, laufen, eilen, κονίοντες πεδίοιο, hinstäubend durch das Gefilde, von Pferden; von wettrennenden Menschen; κόνισαι λαβών, nimm schnell. Übh. = bedecken mit etwas; bes. = mit Kalk überstreichen, mit Pech überziehen. Med. κονίζομαι, sich im Staube, Sande wälzen, wie die Pferde u. Vögel. Bes. aber von den Ringern, die sich, nachdem sie sich mit Öl gesalbt hatten, den ganzen Leib mit seinem Sande bestreuten, um fester anfassen zu können, u. im Sande kämpften -
4 καρφαλέος
καρφαλέος ( κάρφω), trocken, dürr; ὡς δ' ἄνεμος ἠΐων ϑημῶνα τινάξῃ καρφαλέων Od. 5, 368; ἀστάχυες Mens. Rom. 14 (IX, 384); vor Durst erschöpft, durstig, δίψῃ καρφαλέοι, κεκονιμένοι ἐκ πεδίοιο φεῠγον Il. 21, 541, alte v. l., wo jetzt καρχαλέοι steht; δίψει Bian. 4 (IX, 272); φάρυγξ δ. καρφ. Alc. Mess. 18 (VII, 536); vom Schalle, καρφαλέον δέ οἱ ἀσπὶς ἐπιϑρέξαντος ἄϋσεν ἔγχεος, dürr, heiser erklang der Schild, Il. 13, 409. Bei Nic. Th. 691 heißt das Feuer so, ausdörrend, brennend.
-
5 κονίω
Aἐκόνῑσα Il.
(v. infr.):—[voice] Med., Ph.2.173, [tense] fut. κονιοῦμαι v.l. in Ph. l. c. (as if from κονίζω, cf. Hsch. s.v. κονίζεσθαι): [tense] aor.ἐκονῑσάμην Ar.Ec. 1177
, Luc.Anach.31, etc.:—[voice] Pass., [tense] pf.κεκόνῑμαι Il.21.541
, Hes.Op. 481, Ar.Ec. 291: [tense] plpf.κεκόνῑτο Il.22.405
(in Mss. sts. incorrectly ἐκόνισσα, κεκόνισμαι, κεκόνιστο, Il.21.407, Theoc.1.30, AP9.128):—make dusty, cover with clouds of dust, εὐρὺ κονίσουσιν πεδίον, of persons in hasty flight, Il.14.145.2 cover with dust,ἐκόνισε δὲ χαίτας 21.407
:—[voice] Pass., κεκονιμένοι φεῦγον all dusty fled they, ib. 541;κεκόνιτο κάρη 22.405
; κεκονιμένος all dusty, i.e. in haste, Ar.Ec. 291, cf. 1177, Luc.DDeor.24.1, Tim.45, etc.3 [voice] Pass., to be sprinkled as with dust,κισσὸς ἑλιχρύσῳ κεκονιμένος Theoc. 1.30
.4 [voice] Med., roll in the dust, like birds, horses, etc., Arist.HA 633b4, 557a12 (leg. κονίωνται), Polem.Hist.59; but, of wrestlers, sprinkle themselves with dust, Diocl.Fr.141, Gal.6.162, Luc.Anach. l.c.: hence, prepare for combat, Ph.l.c., Eust.1113.63;αὐτὸς ἐφ' ἑαυτοῦ κονισάμενος Max.Tyr.5.8
.II intr., κονίοντες πεδίοιο galloping o'er the dusty plain, in Il. always of horses, 13.820, 23.372, 449; of men racing, Od.8.122; of an advancing army, A.Th.60, cf. Pers. 163 (troch.).
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский